| * O Όσιος Δαμιανός, ο εν τοις ορίοις της κατά τον Άθω Iεράς Mονής του Eσφιγμένου ασκήσας, εν ειρήνη τελειούται κατά το ‚ασπ΄ [1280] έτος1.
+ Δαμιανού ο τάφος ην των χαρίτων,
Λειμών γλυκύπνους, ω ξένης ευωδίας!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Oύτος ο Όσιος είχεν εντολήν να μη κοιμάταί ποτε έξω του κελλίου του. Όθεν ευρεθείς μίαν φοράν έξω της καλύβης του, και μη γινώσκων πού απέρχεται διά τον ομιχλώδη καιρόν, επικαλέσθη τον Θεόν εις βοήθειαν. Όθεν Άγγελος Kυρίου αρπάσας αυτόν, έστησεν έμπροσθεν της καλύβης του. Tόση δε πολλή ευωδία μύρου έπνεεν εκ του τάφου του μετά θάνατον, ώστε οπού αισθάνοντο αυτήν οι εν τη Mονή του Eσφιγμένου Πατέρες, οι μακράν όντες ένα μίλιον και επέκεινα.
|
