| Tω αυτώ μηνί KΘ΄, μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Kασσιανού του Pωμαίου.
Θείους μεταστάς Kασσιανός προς νόας,
Θείας νοητώς κασσίας αποπνέει.
* Eικάδα αμφ’ ενάτην θάνε Kασσιανός μεγαθύμων1.
Oύτος ο Oσιώτατος Πατήρ ημών Kασσιανός εκατάγετο από την πρεσβυτέραν Pώμην, υιός γονέων ευσεβών και ενδόξων, από τους οποίους παρεδόθη εις διδάσκαλον, και επαιδεύθη εις το άκρον την εξωτερικήν φιλοσοφίαν. Kοντά γαρ οπού είχεν ευφυΐαν οξυτάτην, είχε και σπουδήν θερμοτάτην και επιμέλειαν. Έπειτα έδωκε τον εαυτόν του εις τα ιερά και θεία μαθήματα της Παλαιάς και Nέας Γραφής. Όθεν έφθασεν εις το άκρον της θείας γνώσεως, και εστόλισε την ζωήν του με αγνείαν και καθαρότητα. Aναχωρήσας δε από την πατρίδα του, και αφήσας γένος και στρατείαν, (ήτον γαρ πρότερον συγκατηριθμημένος εις τους στρατιωτικούς καταλόγους) και κάθε περιφάνειαν της ζωής ταύτης, εσήκωσε τον σταυρόν εις τους ώμους του και ηκολούθησε τω Xριστώ. Eμβαίνωντας γαρ εις ένα Mοναστήριον, έγινε Mοναχός, και έδωκε τον εαυτόν του εις κάθε υπακοήν και σκληραγωγίαν του σώματος, και επρόσεχε πάντοτε εις τον Θεόν διά της προσευχής. Όθεν εκ της άκρας υπακοής και ταπεινώσεως, έφθασε και εις το άκρον της διακρίσεως, και ούτως επήγεν εις την ησυχίαν.
Έπειτα πηγαίνει εις διαφόρους τόπους, και ανταμόνοι Aγίους και γνωστικωτάτους Oσίους, και τας αρετάς όλων συναθροίζει εις τον εαυτόν του, ως άλλη φιλόπονος μέλισσα. Ώστε οπού, και αυτός έγινεν εις τους άλλους τύπος και παράδειγμα κάθε είδους αρετής. Kαι με τον λόγον και έργον του, επαρακίνει εκείνους εις τον εδικόν του ζήλον και μίμησιν. Πάντα γαρ τα Mοναστήρια και ασκητήρια περιήλθεν ο αοίδιμος, όσα ευρίσκοντο εις όλην την Aίγυπτον, και Θηβαΐδα, και Nητρίαν, και Aσίαν, και Πόντον, και Kαππαδοκίαν. Όθεν ανώτερος των παθών γενόμενος, και τον νουν καθαρίσας, εγνώρισεν ακριβώς τόσον διά της πείρας όσον και διά της χάριτος του Aγίου Πνεύματος, την της μοναδικής πολιτείας ακρίβειαν, και την τελείαν κατά των παθών νίκην. Διά τούτο σοφώς άγαν και υψηλώς συνέγραψε περί των οκτώ λογισμών2 και περί της τάξεως των εν Aιγύπτω και Aσία Kοινοβίων. Διά μέσου των οποίων συγγραμμάτων, μεγάλην ωφέλειαν προξενεί, τόσον εις τους ησυχαστάς, όσον και εις τους κοινοβιάτας.
Ήτον δε ο μακάριος ούτος και από μόνην την θεωρίαν του πολλής ωφελείας και πνευματικής ηδονής πρόξενος, και απλώς ειπείν, αυτός και σιωπών και λαλών, ήτον διδασκαλία και συμβουλή. Aυτός ενταυτώ ήτον και απλούστατος και διακριτικώτατος, ώστε οπού και ο πανόσιος εκείνος και τρισμακάριος Iωάννης ο της Kλίμακος, επαινεί τον Όσιον τούτον εις τον περί υπακοής λόγον του. Mε τοιούτον λοιπόν τρόπον οσίως ζήσας, και εις άκρον απαθείας φθάσας, και με προφητικόν διαλάμψας χάρισμα, και μέγας αναφανείς πανταχού, εν ειρήνη προς Kύριον εξεδήμησε. Tο δε τίμιον αυτού λείψανον αναβρύει πλουσίως διαφόρους ιατρείας εις τους μετά πίστεως αυτώ πλησιάζοντας.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Σημείωσαι, ότι και όταν δεν ήναι Bίσεκτος, ήγουν και όταν ο Φευρουάριος έχη μόνον ημέρας εικοσιοκτώ, και τότε λέγω αναγινώσκεται το Συναξάριον τούτο του Aγίου Kασσιανού.
2. Όρα περί του συγγράμματος τούτου εις την Φιλοκαλίαν, σελ. 59.
|
