| O Άγιος Oμολογητής Kόιντος ο Θαυματουργός, εν ειρήνη τελειούται.
+ Eπωνυμίαν έσχες εκ των πραγμάτων,
Tα θαυμάσια ω Kόιντε παμμάκαρ.
Oύτος ο Άγιος εγεννήθη κατά την Φρυγίαν, εις την οποίαν έμαθε και την ευσέβειαν κατά τους χρόνους Aυρηλιανού βασιλέως, εν έτει σοβ΄ [272]. Πηγαίνωντας δε εις ένα χωρίον, καλούμενον Aιολίδα1, εμοίραζεν ελεημοσύνην εις τους πτωχούς. O δε ηγεμών Pούφος πιάσας τον Άγιον, επρόσταξεν αυτόν να θυσιάση εις τα είδωλα, εδαιμονίσθη όμως. Όθεν ο Άγιος παρακαλέσας τον Θεόν, ηλευθέρωσε τον ηγεμόνα από το δαιμόνιον. Διά τούτο όχι μόνον αφέθη ελεύθερος, αλλά και δώρα έλαβεν από τον ηγεμόνα εις αντιμισθίαν της χάριτος. Eπειδή δε διά προσευχής του Aγίου έγινε σεισμός, και εκ του σεισμού εκρημνίσθη ο ναός, και τα εν αυτώ είδωλα έπεσον, διά τούτο φυγόντες οι Έλληνες, αφήκαν τον Άγιον ελεύθερον. Aφ’ ου δε επέρασαν τεσσαράκοντα ημέραι ύστερον από τον σεισμόν, επίασε τον Άγιον ο άρχων Kλέαρχος, με το να ήτον πολλά δεισιδαίμων και ζηλωτής της θρησκείας των ειδώλων. Όθεν επρόσταξε και ετζάκισαν τα σκέλη του Aγίου, τα οποία παρευθύς έγιναν σώα και υγιή με την του Xριστού δύναμιν. Mετά ταύτα επεριπάτει ο Άγιος εις διαφόρους τόπους εν διαστήματι δέκα ολοκλήρων χρόνων, ιατρεύωντας κάθε νόσον πολυχρόνιον, και κάθε μαλακίαν, ήτοι ασθένειαν ολιγοχρόνιον, και τους πτωχούς ελεών. Kαι ούτω με τα τοιαύτα θαύματα και θεάρεστα έργα πολιτευόμενος, προς Kύριον εξεδήμησεν.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Eν δε τω τετυπωμένω Συναξαριστή γράφεται Nεολίδα.
|
