| O Άγιος Γρηγόριος ο Eπίσκοπος Ναζιανζού και πατήρ του Aγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, εν ειρήνη τελειούται.
Eγκωμιαστών οίκοθεν πλουτείς πάτερ,
Της σης τελευτής, σου τον εκ μηρού γόνον1.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Όρα εις τον επιτάφιον λόγον, ον ο Θεολόγος Γρηγόριος πλέκει εις τον εαυτού πατέρα τούτον Γρηγόριον, επί παρουσία του Μεγάλου Βασιλείου. Ίνα μάθης εκείθεν, ότι ο πατήρ αυτού ούτος Γρηγόριος, πρότερον μεν ήτον από την αίρεσιν την λεγομένην των Υψισταρίων, μάλλον δε Ταπεινών. Αύτη δε ήτον σύμμικτος από την ελληνικήν πλάνην, και από την νομικήν λατρείαν. Οι γαρ εκ της αιρέσεως ταύτης όντες, απεστρέφοντο μεν τα είδωλα και τας θυσίας, ετίμων δε το πυρ και τους λύχνους. Το οποίον ήτον της ελληνικής πλάνης ίδιον. Ομοίως ατίμαζον μεν αυτοί την περιτομήν, ετίμων δε το Σάββατον το οποίον ήτον ίδιον της νομικής λατρείας. Ύστερον όμως ο εκ τοιαύτης ρίζης καταγόμενος, έγινε μέγας και πολύς της ευσεβείας υπέρμαχος. Καθώς εις πλάτος διηγείται εκεί ο Θεολόγος.
|
