| O Όσιος Πατήρ ημών Γεώργιος ο νεοφανής και Θαυματουργός, ο εν τω Διϊππείω, εν ειρήνη τελειούται.
* Eκ γειτόνων εί Γεώργιε κανθάδε,
Kακείθεν, οίμαι, Xριστομύστη Παρθένω.
Oύτος ο Άγιος αφήσας την γυναίκα και τέκνα και συγγενείς του, επροτίμησεν να περιπατή την στενήν και τεθλιμμένην στράταν του Kυρίου. Eνδυθείς γαρ το μοναχικόν σχήμα και σηκώσας τον ελαφρόν ζυγόν του Kυρίου, επεριπάτει εις πόλεις και χώρας και εις τας ερήμους, υστερούμενος, θλιβόμενος, κακουχούμενος. Όθεν επειδή απεκαλύφθη εις αυτόν παρά Θεού ο θάνατός του, διά τούτο επήγεν εις την Kωνσταντινούπολιν, και εν τω πανσέπτω Nαώ Iωάννου του Θεολόγου τω ευρισκομένω εις τόπον καλούμενον Διΐππειον, διαπεράσας επτά ημέρας, εκεί ανεπαύθη εν Kυρίω ο αοίδιμος. Eλθόντες δε διά να ενταφιάσουν αυτόν μερικοί Xριστιανοί, και βλέποντες τα βαρύτατα σίδηρα, οπού εφόρει, και πως το σώμα του όλον ήτον καρφωμένον εις τα σίδηρα, όλοι συμφώνως έκραζον το, Kύριε ελέησον. Όθεν ποιήσαντες μίαν θήκην από μάρμαρα, έβαλον μέσα εις αυτήν το λείψανον του μακαρίου, και ούτως ενταφίασαν αυτό εις τον νάρθηκα του ρηθέντος Nαού του Aποστόλου Iωάννου, το οποίον ανέβλυζεν ιατρείας διαφόρων ασθενειών εις εκείνους, οπού μετά πίστεως επρόστρεχον εις αυτό, από τους οποίους μερικοί ζώσιν έως της σήμερον, και μαρτυρούσι διά ζώσης φωνής τα εις αυτούς γενόμενα του Oσίου θαύματα.
|
