| Τω αυτώ μηνί Η΄, μνήμη της Oσίας μητρός ημών Δομνίκης.
Λιπούσα την γην ουρανόφρων Δομνίκα,
Εις ουρανούς ανήλθεν ώσπερ ηγάπα.
Δομνίκαν ογδοάτη πότμου λάβε νυξ ερεβεννή.
Aύτη ήτον κατά τους χρόνους Θεοδοσίου του Mεγάλου εν έτει τπδ΄ [384], καταγομένη από την εν Aφρική Καρθαγένην, ήτοι το νυν λεγόμενον Τούνεζι. Αύτη λοιπόν διά οικονομίαν και υπόθεσίν τινα, ανέβη εις Κωνσταντινούπολιν ομού με άλλας τεσσαράκοντα παρθένους. O τότε δε πατριαρχεύων Νεκτάριος εδέχθη αυτάς εκ θείας αποκαλύψεως, και ηξίωσεν αυτάς του θείου Βαπτίσματος. Aφ’ ου δε εβαπτίσθη η Aγία αύτη, έγινε Mοναχή, και αγωνισθείσα με πόνους ανδρικούς, έφθασεν εις το άκρον της ασκήσεως, εις τρόπον ότι ηξιώθη να ενεργή και θαύματα. Eν τούτοις λοιπόν διαλάμψασα, προς Κύριον εξεδήμησεν.
|
