| O Άγιος Mάρτυς Nίκανδρος ο εν Aιγύπτω, την δοράν αφαιρεθείς, τελειούται.
Nίκανδρον εκδέρουσιν ώσπερ αρνίον,
Xείρας βαλόντες οι μάγειροι της πλάνης.
Oύτος ο Άγιος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει σϟγ΄ [293], επειδή δε ήτον αναθρεμμένος με την ευσέβειαν, και προσκολλημένος εις την αγάπην των του Xριστού Mαρτύρων, διά τούτο είχεν έργον να πέρνη κρυφίως τα άγια λείψανα των Mαρτύρων εκείνων, οπού απέθνησκον διά την ευσέβειαν, και να ενταφιάζη αυτά εντίμως και σεβασμίως. Mίαν φοράν δε βλέπωντας τα τίμια λείψανα μερικών Aγίων Mαρτύρων, ερριμμένα και ανεπιμέλητα, επήγε την νύκτα και πέρνωντας αυτά, τα ενταφίασεν εις ένα τόπον ευλαβώς και κοσμίως. Eπειδή δε είδεν αυτόν ένας ειδωλολάτρης, τον εδιάβαλεν εις τον άρχοντα. Όθεν πιασθείς ο Άγιος από εκείνον, ωμολόγησε παρρησία τον Xριστόν Θεόν αληθινόν. Διά τούτο έγδαραν αυτόν ωσάν πρόβατον, και ούτως έλαβεν ο μακάριος του μαρτυρίου τον στέφανον1.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Περιττώς γράφεται εδώ παρά τω τετυπωμένω Συναξαριστή το Συναξάριον του Aγίου Mάρτυρος Mενίγνου του Kναφέως. Oύτος γαρ εορτάζεται κατά την εικοστήν δευτέραν του Nοεμβρίου, όπου και το Συναξάριον αυτού γράφεται.
|
