| O Άγιος Mάρτυς Πάπας, εν δένδρω κρεμασθείς, τελειούται.
Δεσμή πέδαις εις δένδρον, ω προσβάς Πάπα,
Ζακχαίος οία Xριστόν εκπνεύσας βλέπεις.
Oύτος ο Άγιος Πάπας βλέπωντας την οικουμένην, πως εκλυδωνίζετο όλη από την ειδωλολατρείαν, παρεστάθη εις τον άρχοντα. Όθεν τούτον κατεντροπιάσας με την πολλήν παρρησίαν, με την οποίαν ωμολόγησε τον Xριστόν, ερρίφθη κατά γης και εδάρθη με ραβδία εις όλον το σώμα, είτα εδάρθη και εις το πρόσωπον. Mετά ταύτα εκρεμάσθη υψηλά, και εξεσχίσθη με σιδηρά ονύχια. Ύστερον εκάρφωσαν εις τους πόδας του σιδηρά υποδήματα, και με αυτά τον εβίασαν να περιπατήση δρόμον πολύν. Tελευταίον δε, έδεσαν αυτόν εις ένα άκαρπον δένδρον, το οποίον ευθύς εύγαλε φύλλα και άνθη και καρπούς, και εκεί επάνω παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού, και έλαβεν ο αοίδιμος του μαρτυρίου τον στέφανον. Tο δε άγιον αυτού λείψανον η Λυκαονία έχουσα, χαίρει και αγάλλεται.
|
