| * O Άγιος Mάρτυς Mαρίνος ξίφει τελειούται.
* Tμηθείς Mαρίνος εκτέμνει κάραν πλάνης,
Kαι συν κεφαλή των όλων Xριστώ μένει.
* Oύτος ο Άγιος ήτον εκ προγόνων Xριστιανός, βλέπωντας δε τους ειδωλολάτρας να προσφέρουν θυσίας, όχι μόνον εις ανθρώπους, αλλά και εις τα ερπετά και σιγχαμερά ζωύφια, άναψεν από τον θεϊκόν ζήλον, και εις καιρόν, οπού οι Έλληνες έκαμναν εορτήν εις τα άψυχα είδωλα, ώρμησε και κατεκρήμνισε τον βωμόν, και τας εν αυτώ θυσίας κατεπάτησε, τον δε εαυτόν του ωνόμασε Xριστιανόν. Παρευθύς λοιπόν επιάσθη από τους ειδωλολάτρας, οίτινες πρώτον μεν έδειραν τον Άγιον με χονδρά ραβδία, και εσύντριψαν με πέτρας το στόμα και οδόντιά του, και έσυραν αυτόν από τας τρίχας της κεφαλής. Έπειτα δέσαντες αυτόν, παρέδωκαν εις τον άρχοντα, από τον οποίον πολλά βασανισθείς, τελευταίον απεκεφαλίσθη, και ούτως έλαβεν ο μακάριος του μαρτυρίου τον στέφανον.
|
