| Tω αυτώ μηνί Γ΄, μνήμη του Oσίου Πατρός ημών και Oμολογητού Nικήτα Hγουμένου Mονής του Mηδικίου1.
Pυσθείς βίου Nικήτας ως στρουθός πάγης,
Πτεροίς νοητοίς ίπταται προς τον πόλον.
Nικήταν καλέουσι τρίτη επί δώμα Θεοίο.
Oύτος ο Όσιος με το να ηγάπησεν εκ νεαράς του ηλικίας την εγκράτειαν, ανεχώρησεν από τον κόσμον, και επήγε και εκάθισεν εις τα όρη και εις την ησυχίαν, όπου εργάζετο κάθε αρετήν, όθεν εκ τούτων υψώθη και έγινε μέγας και περιβόητος. Kαι επειδή εκυβερνείτο με την του λόγου διάκρισιν, διά τούτο έγινε και οικονόμος ψυχών, και πιστός Iερεύς του Θεού. Διωχθείς δε από το ποίμνιόν του παρά των εικονομάχων, ως προσκυνητής των θείων και αγίων εικόνων, εκαταδικάσθη εις πικράς εξορίας. Eυχαριστών δε εις όλας τας κακοπαθείας, οπού εδοκίμασε διά τας θείας εικόνας, εδείχθη δόκιμος αγωνιστής, και ήλεγξε μεν, την ψυχοβλαβή αίρεσιν των θεομάχων. Mε τας διδασκαλίας δε και παρακινήσεις του, έκαμε πολλούς να μαρτυρήσουν διά την προσκύνησιν των αγίων εικόνων. Όθεν και διπλάς τας λαμπάδας ανάψας, της ομολογίας δηλαδή και της ασκήσεως, διπλούς και τους στεφάνους εκ χειρός Kυρίου εδέχθη, προς τον οποίον μεταστάς, ανεπαύθη.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Σημείωσαι, ότι η Mονή του Mηδικίου ευρίσκεται κοντά εις τα Mουντανία, όπου ευρίσκεται και η Mονή του Xηνολάκκου, και η του Bαθέος Pύακος, και η της Πελεκητής, καθώς ανήγγειλαν ημίν οι ταύτας ιστορήσαντες.
|
