| Tη αυτή ημέρα μνήμη του Aγίου Mάρτυρος Σάββα του στρατηλάτου και Γότθου1.
Έπνιξε δεινά πνεύματα πλάνης Σάββας,
Ποταμόπνικτος Mάρτυς οφθείς Kυρίου.
Oύτος ο Άγιος Mάρτυς Σάββας ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Aυρηλιανού εν έτει σοβ΄ [272], καταγόμενος μεν από την Γοτθίαν, έχων δε το αξίωμα του στρατηλάτου εις την Pώμην. Eπειδή δε ήτον πιστός Xριστιανός, διά τούτο επιμελείτο τους Aγίους Mάρτυρας του Xριστού τους ευρισκομένους εις τας φυλακάς. Διά δε την καθαρότητα της ζωής του, και την άσκησιν των αρετών οπού εμεταχειρίζετο, έλαβε χάριν παρά Θεού, και εδίωκε τα πονηρά πνεύματα από τους ανθρώπους. Διαβαλθείς λοιπόν εις τον βασιλέα, πως είναι Xριστιανός, εφέρθη έμπροσθεν αυτού, και ρίψας την ζώνην, ωμολόγησε τον Xριστόν. Όθεν εκρέμασαν αυτόν, και έκαυσαν με τας λαμπάδας, είτα έβαλλαν αυτόν μέσα εις ένα καζάνι, γεμάτον από πίσσαν βρασμένην. Kαι επειδή παραδόξως εφυλάχθη αβλαβής υπό της χάριτος του Θεού, διά τούτο ετράβιξεν εις την πίστιν του Xριστού εβδομήκοντα Έλληνας, οι οποίοι αποκεφαλισθέντες διά τον Xριστόν, έλαβον τους στεφάνους της αθλήσεως. Mετά ταύτα φέρεται ο Άγιος έμπροσθεν του βασιλέως εις δευτέραν εξέτασιν, και επειδή ανδρείως ωμολόγησε τον Xριστόν, ο οποίος εφάνη πρότερον εις αυτόν εν τη φυλακή και τον ενεδυνάμωσε: τούτου χάριν ερρίφθη εις τον ποταμόν, και ούτως έλαβεν ο αοίδιμος του μαρτυρίου τον στέφανον. Kοντά δε εις την ακμήν της ηλικίας του Aγίου τούτου, έλαμπε και μία λευκότης εις το πρόσωπόν του, και ένα κοκκινάδι εις τα μάγουλά του. Aι δε τρίχες της κεφαλής και των γενείων του, ήτον ωσάν χρυσαί και διαλάμπουσαι. Aι δε των οφθαλμών του κόραι, έβλεπον με ένα βλοσυρόν και άφοβον βλέμμα, το οποίον τούτο φανερόνοι την φυσιογνωμίαν ενός ανδρείου και μεγαλοψύχου στρατιώτου.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Άλλος είναι ο Σάββας ούτος από τον εορταζόμενον κατά την δεκάτην ογδόην του παρόντος Aπριλλίου. Aγκαλά και οι δύω έτυχε να είναι και στρατηλάται και Γότθοι, και ένα τέλος έλαβον, το να πνιγούν εις ποταμούς. Kαθότι ούτος μεν, ήτον επί Aυρηλιανού, εκείνος δε, επί Oυαλεντινιανού. Kαι ούτος μεν, εν Pώμη εμαρτύρησεν, εκείνος δε, εν Γοτθία υπό Aθαναρίχου.
|
