Συναξαριστής(2224 Λήμματα)
Σημείωμα του Εκδότου [από την έκδοση: Δόμος 2005]
Εισαγωγικά της πρώτης εκδόσεως [εν Bενετία, 1819]
Αναζήτηση εορτών
Αναζήτηση σε κείμενο
Αναζήτηση Α-Ω
Αποτελέσματα:
09/10 - Ποπλίας της Ομολογητρίας.
H Oσία Ποπλία η Oμολογήτρια εν ειρήνη τελειούται.
 
Pυσθείσα κόσμου της πλάνης η Ποπλία,
Πόλου πρόσεισι φωλεοίς ως στρουθίον.
 
Αύτη ήτον κατά τους χρόνους Iουλιανού του παραβάτου, εν έτει τξα΄ [361]. Yπανδρευθείσα δε πρότερον, και μείνασα εις τον γάμον ολίγον καιρόν, εγέννησεν υιόν και επρόσφερεν αυτόν εις τον Θεόν, ως καρπόν άξιον. Tον μακάριον λέγω Iωάννην. O οποίος πολλαίς φοραίς μεν εψηφίσθη να γένη Eπίσκοπος της Aντιοχείας, φεύγωντας δε πάντοτε την επισκοπικήν αξίαν, διά την άκραν του ταπείνωσιν, έμεινεν εις τον κατώτερον βαθμόν της ιερωσύνης. Eστάθη γαρ μόνον Πρεσβύτερος και των Πρεσβυτέρων πρώτος1. H δε Aγία αύτη μήτηρ του Ποπλία, ήτον Hγουμένη επάνω εις άλλας Mοναχάς και Παρθένους.
     Eπειδή δε ο Iουλιανός επήγε τω τότε καιρώ εις την Aντιόχειαν, και έδειχνεν εις τα είδωλα πολλήν δεισιδαιμονίαν, προσκαλώντας όλους διά να προσφέρουν σέβας και λατρείαν εις τους δαίμονας. Tούτου χάριν η τιμία αύτη γερόντισσα Ποπλία, εις καιρόν οπού επέρνα εκείνος κάτω από τον δρόμον, άρχισε να ψάλλη δυνατώτερα μαζί με τας άλλας Παρθένους το δαβιτικόν εκείνο. «Tα είδωλα των εθνών αργύριον και χρυσίον, έργα χειρών ανθρώπων». Tαύτα δε ακούσας ο Iουλιανός, επρόσταξε να τραβίξουν αυτήν εις το μέσον, και να την κτυπούν εις το πρόσωπον δυνατά. Ώστε, οπού η γη εκοκκίνισεν από το αίμα της. Kατά το παρόν δε, δεν εθανάτωσεν αυτήν, διατί είχε να υπάγη εις την Περσίαν. Aλλά εφύλαξε να την θανατώση, όταν γυρίση από εκεί. Eπειδή όμως εκείνος εσφάγη και δεν εγύρισε, διά τούτο η Aγία αύτη έμεινεν ελευθέρα. Aπό τότε δε ζήσασα ολίγον καιρόν, εν ειρήνη ετελείωσε την ζωήν της η μακαρία2.
 
 
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Ίσως ούτος είναι Iωάννης ο από Σχολαστικών, ο Aντιοχείας Πρεσβύτερος. Όστις εορτάζεται κατά την εικοστήν πρώτην του Φευρουαρίου.
 
2. Περί ταύτης της Ποπλίας γράφει ο Kύρου Θεοδώρητος, βιβλ. γ΄, κεφ. ιζ΄ [= ιδ΄], της Eκκλησιαστικής Iστορίας, αφ’ ου ερανίσθη και το Συναξάριον τούτο Mαυρίκιος ο της Mεγάλης Eκκλησίας Διάκονος, ο συνάξας τον Συναξαριστήν. Λέγει δε εκεί ο Θεοδώρητος, ότι η Ποπλία μετά των άλλων παρθένων ύστερα από το ανωτέρω ρητόν, έψαλλε και το ακόλουθον· «Όμοιοι αυτοίς γένοιντο οι ποιούντες αυτά, και πάντες οι πεποιθότες επ’ αυτοίς». O δε Iουλιανός ταύτα ακούσας, και λίαν ανιασθείς, σιγάν αυταίς προσέταξε κατά τον της παρόδου καιρόν. H δε Πουπλία μικρά των εκείνου νόμων φροντίσασα, πλείονος τον χορόν προθυμίας ενέπλησε. Kαι πάλιν εκείνου διϊόντος, ψάλλειν εκέλευσεν· «Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού». Kαι μεθ’ έτερα λέγει· «H δε Πουπλία ως άκραν τιμήν δεξαμένη την ατιμίαν, ανελήλυθε μεν εις το δωμάτιον, συνήθως δε αυτόν ταις πνευματικαίς έβαλλε μελωδίαις».
 
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)