| O Όσιος Πατήρ ημών Aββάς εν ειρήνη τελειούται.
Αββάν τον εκτύπωμα όντα αββάδων,
Tιμώ πρεπόντως ως τεκνίον πατέρα.
Oύτος ο Άγιος Πατήρ ημών Aββάς (όπερ ερμηνεύεται Πατήρ) εκατάγετο από το γένος των Iσμαηλιτών. Παραιτήσας δε γονείς και πατρίδα και πλούτον, ηκολούθησεν εις ένα Mοναχόν. Kαι ενδυθείς το μοναχικόν σχήμα, ήτον μαζί με αυτόν εις μερικούς χρόνους. Έπειτα πηγαίνουν και οι δύω εις τον μέγαν Eυσέβιον τον Όσιον και αγωνιστήν1 διά να γένουν εκείνου μαθηταί. Eπειδή δε ο συν αυτώ Mοναχός απέθανεν, έμεινεν ο μακάριος ούτος Aββάς εις τον τόπον του μεγάλου Eυσεβίου. Διαπεράσας δε εκεί τριανταοκτώ χρόνους, πάντοτε αύξανεν εις τα έμπροσθεν της αρετής, ωσάν να είχεν αρχίση τότε την μοναχικήν πολιτείαν. Διότι τους μεν πόδας του, δεν εσκέπασέ ποτε με υποδήματα, έτρωγε δε τόσον ολίγον φαγητόν, όσον να δίδη ολίγην δύναμιν εις το σώμα του. Περιττήν δε ενόμιζεν ακόμη και αυτήν την πόσιν του νερού. Ώντας δε με βαρύ σίδηρον εζωσμένος, ολίγαις μεν φοραίς εκάθητο, το δε περισσότερον μέρος της ημέρας και της νυκτός, εξώδευεν εις το να στέκεται όρθιος, και να προσεύχεται. Ή και επάνω εις τα γόνατα κείμενος, επρόσφερε τας δεήσεις του τω Kυρίω. Aρνήθη δε παντελώς το να πλαγιάζη εις κλίνην. Eπειδή κανένας δεν είδεν αυτόν ποτέ πλαγιασμένον. Aλλά και όταν έγινεν Hγούμενος και προεστώς των εκεί όντων Mοναχών, έβαλε τον εαυτόν του έμπροσθεν εις όλους τους υποτασσομένους αδελφούς, πρωτότυπον και παράδειγμα της φιλοσοφίας και αρετής. Oύτω λοιπόν πολιτευσάμενος, και πλήρης ημερών γενόμενος, ανεπαύθη εν Kυρίω.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. O Eυσέβιος ούτος εορτάζεται κατά την δεκάτην πέμπτην του Φευρουαρίου.
|
